در سال 2008، من دکترای خود را در دانشگاه واشنگتن با مطالعه اقتصاد، سیاست، و فرهنگ کاکائو و شکلات در غنا و بریتانیا به دست آوردم.
این باعث شد یک سازنده شکلات تابلرون 360 گرمی که می‌شناختم مرا «دکتر. شکلات.” این نام ماندگار شد و با آن شروع کردم به کشف معنای دانش پژوه شکلات بودن.
برای چهار سال (2010-2013)، من مدیر آموزش جشنواره شکلات شمال غربی بودم، جایی که به ساخت بزرگترین برنامه آموزشی جشنواره کمک کردم.
شکلات در آمریکا قبل از آن، در سال‌های 2008 و 2009، «آکادمی شکلات» را برای تئو شکلات در سیاتل کارگردانی کرده بودم، که میله‌های آن اولین بار در ایالات متحده بود که هم برچسب‌های ارگانیک و هم برچسب تجارت منصفانه را داشت.
سری دوازده کلاسی که من طراحی کردم شامل شیمی، اقتصاد، ساخت و ساز و موارد دیگر بود. نمی‌دانستم چه کسی در آکادمی شکلات ثبت‌نام می‌کند.
در واقع، اگر کسی می‌خواهد اما، همانطور که معلوم شد، ما یک گروه اختصاصی برای کل مجموعه داشتیم. آنها ترکیبی از افرادی بودند که شخصاً مشتاق کسب اطلاعات بیشتر در مورد شکلات بودند و دیگرانی که شرکت های شکلات سازی را راه اندازی می کردند.
پس از آن، در دانشگاه واشنگتن بوتل به عنوان هیئت علمی مشغول به کار شدم، جایی که از جمله درسی به نام «شکلات: یک تحقیق جهانی» تدریس کردم.
امتحان نهایی جشنواره ای بود که در آن دانش آموزان من نمونه هایی را توزیع می کردند و توضیح می دادند که چه چیزی آن نوع شکلات، مبدا یا تولید آن را متمایز می کند.
یادم می آید سال اولی که جشنواره را برگزار کردیم، به شاگردانم گفتم که اگر کسی نیامد، می توانند قدم بزنند و از هم سوال بپرسند.
در واقع، صدها نفر شرکت کردند و جشنواره شکلات UW Bothell به یکی از مورد انتظارترین رویدادهای دانشگاه تبدیل شد.
تدریس یک کلاس با جشنواره شکلات به عنوان امتحان نهایی، تفکر من در مورد ارزیابی را به چالش کشید. در سال اول جشنواره، متوجه شدم که بازدیدکنندگان می‌خواهند بیشتر در مورد شکلات بدانند، فراتر از آنچه دانش‌آموزان در مورد نمونه‌های خود به اشتراک می‌گذارند.
