همانطور که صنعت پنبه در این کشور مکانیزه می شود، مواد حوله تن پوش ریسا را می توان در حیاط و همچنین کالاهای تمام شده خریداری کرد.
در دهه 1890، یک زن خانه دار آمریکایی می توانست به فروشگاه عمومی برود یا از طریق پست سفارش حوله های ترکی بافته، دوخته شده و لبه دار (پارچه تری) بدهد یا می توانست پارچه تری را در یار بخرد و آن را به اندازه مناسب برش دهد.
اندازه حوله تن پوش ریسا خانواده او را دوست داشت و خودش آن را سجاف کرد. انواع حولهها در دسترس بود بافتهای پوشک، حولههای قلابدار، حولههای “تصادفی” عمدتاً از پنبه، زیرا تا دهه 1890 کتانی به طور تجاری در این کشور به مقدار زیادی بافته نمیشد.
کارخانههای بافندگی تولید انبوه حوله تن پوش ریسا پارچهای تری را در پایان قرن نهم آغاز کردند و از آن زمان تاکنون آنها را به روشی مشابه تولید میکنند.
مواد اولیه شامل پنبه یا پنبه و پلی استر است که بستگی به ترکیب حوله در تولید دارد. برخی از کارخانه های حوله، مواد اولیه اولیه، پنبه را در عدل های 500 پوندی (227 کیلوگرمی) خریداری می کنند و آنها را با مواد مصنوعی می چرخانند تا نوع نخ مورد نیاز خود را برای تولید به دست آورند.
با این حال، برخی از کارخانه ها نخ را از یک تامین کننده خریداری می کنند. این قرقره های نخ ترکیبی از نخ پنبه-پلی استر در مقادیر زیادی در نخ های 7.5 پوندی (3.4 کیلوگرم) خریداری می شود. یک قرقره نخ به 66000 yd (60324 متر) نخ باز می شود.
نخ باید روکش یا اندازه داشته باشد تا راحت تر بافته شود. یکی از این پوشش های صنعتی حاوی نشاسته PVA، اوره و موم است. به طور کلی از سفید کننده ها برای سفید کردن حوله قبل از رنگ کردن (اگر قرار است رنگ شود) استفاده می شود.
باز هم، این سفید کننده ها بسته به سازنده متفاوت هستند، اما ممکن است شامل 10 ماده (برخی از آنها انحصاری) از جمله پراکسید هیدروژن، یک ماده ضد کف سوز آور، یا اگر قرار است حوله سفید بماند.